Ik ben zelf meer dan bijzonder blij met het boek, omdat er voor publicatie ongelofelijk veel vrije interpretatie van Human Design was en is.
Die soms opmerkelijk interpretatie komt mijn inziens enerzijds door de soms moeilijke vertaalslag van Engels naar Nederlands voor die Nederlanders die met Human Design in aanraking kwamen en al dan niet zo goed het Engels beheersen. Anderzijds omdat we nu eenmaal allemaal best intensief geconditioneerd zijn en zowel de leercurve aan het begin nogal flink is, en we vaak heel slecht zelf door hebben wat een wartaal er soms uit onze mind/mond komt. Daarnaast zijn we vaak letterlijk blind voor zaken die we als heel normaal beschouwen en zelfs als belangrijk onderdeel van onze identiteit of geloofsstructuur zien. En, Human Design is echt een andere manier van kijken naar jezelf en het leven, echt radicaal anders.
Dit boek heeft, naar mijn niet zo heel bescheiden mening, Human Design in het Nederlands op een heel hoog plan getild, en kan men nu heel eenvoudig naar het boek verwijzen in plaats van persoonlijke discussie’s te moeten hoeven aangaan wat vaak alleen een ego/mind tijdsverspilling is.
Maar wel degelijk ook een aantal op- en aanmerkingen, omdat sommige dingen die gezegd worden zelfs komplete kul zijn. Overigens, gaat dit over de 1e druk, er is intussen een 3e druk verschenen welke ik niet gelezen heb, dus wellicht zijn er enkele dingen gewijzigd. Here goes:
[blz 113] “Ook het creëren van nageslacht hoort specifiek bij dit type. Niet voor niets zijn ze met zovelen.”
‘The program’ zelf heeft geen vooropgezet plan (of zelfs een bewustzijn) om meer Generators te maken, it is luck of the draw. Dat ze (Generators) zoveel voortplanten had ook tot meer Projectors kunnen leiden bijvoorbeeld, die hebben tenslotte ook (vaak) Generator ouders. Daarnaast kan het percentage Generators ook sterk wijzigen, dat heeft niets met de functie van de Sacraal zelf te maken. Dat er nu ongeveer 70% Generators zijn, betekent niet dat dit altijd zo zal zijn of hoeft te zijn. Je kunt een waarneming (hoeveelheid van dit of dat) niet omdraaien en tot oorzaak verklaren, dit gebeurt een paar keer in het boek.
[blz 164] “Wie niet sterk is, zoals de energietypes, moet slim zijn.”
Zoals de energietypes wel zijn, met of zonder komma. Nu is het net of er staat dat de energietypes -niet- sterk zijn.
Daarnaast dat hele moeten hoeven zijn. Er is nix mis mee als je en niet sterk en niet slim bent, dan is dat gewoon jouw leven, en daar achter komen en uit te leven is toch precies waar Human Design om draait…? Om de dualiteit van jezelf (goed en slecht, licht en donker) in te zien en te omarmen, ernaar te gaan leren leven, en het hele maakbaarheids syndroom los te laten.
[blz 187] “Omdat Reflectors maar één op de honderd keer voorkomen, ga ik er altijd van uit dat zij het meest tot hun recht komen in groepen van ongeveer honderd man.”
Sommige Reflectors zullen 15 mensen al teveel vinden, anderen misschien pas 15.000 mensen.
Het simpele feit dat je na telling van een beperkte hoeveelheid charts (ook als dit er vele tienduizenden zijn) kunt stellen: “kijk ongeveer 1 op 100 mensen is een Reflector” heeft geen enkel logisch gevolg of conclusie om dit vervolgens maar om te rekenen en toe te passen op hoeveel mensen -correct- voor die of die andere Reflector is, of zijn. Geen enkele. Volgens dezelfde redenering zouden Manifestors ‘het meest tot hun recht komen in groepen van ongeveer’ 10 mensen, Projectors ‘het meest tot hun recht komen in groepen van ongeveer’ 5 mensen en Generators ‘het meest tot hun recht komen in groepen van ongeveer’ 3 mensen? Echt waar? Waarom dan? Wat is er zo magisch aan dan, gebeurt er dan iets speciaals?
Overigens volgens de laatste resultaten (tijdens dat ik dit schrijf) op http://www.jovianarchive.com/Statistics gemeten over ruim 6 million charts (waarvan niet bekend is hoeveel hiervan unieke of individuele charts dit zijn) zijn er zelfs al 1.42% Reflectors (dat is ongeveer 1 op de 70 mensen) Zijn Reflectors nu beter op hun plaats met 30 man/vrouw minder? En dan nog, moet de Reflector deze mensen actief gaan zoeken, of als het (getalsmatig) er teveel worden stoppen?
[blz 192] “Ben jij een Reflector en wil je jouw ontwikkeling serieus aanpakken, dan is een maand lang volledige afzondering het beste wat je voor jezelf kan doen.”
Loopt uit op een bewijs (open hart/ego) jezelf dit te doen drama, dit geldt -niet- voor alle Reflectors en is zeker niet de manier living your design serieus te nemen. Dit is door 1 iemand gedaan en nog eens een ander, en zo nog een paar Reflectors, echter vervolgens als homogene methode klakkeloos overgenomen door menigeen inclusief andere Reflectors en Professionals en zelfs Reflector Professionals. Veel wat geschreven wordt over de Reflector is te herleiden tot de wens ze te kunnen duiden, en het liefst door iets wat ze wel of niet zouden moeten hoeven -doen-.
Er zijn Reflectors die het zichzelf kwalijk nemen dit nog niet te hebben gedaan, dat is een vreemde ontwikkeling. Laat je leiden door je Strategie en Innerlijke Autoriteit, en niet door een goed klinkend verhaal van wie dan ook. Mocht die Strategie en Autoriteit je tot een maand afzondering leiden; wat gaaf. Zo niet; net zo gaaf.
Zie bijvoorbeeld ook de discussies hierover online op facebook, als deze offline is klik dan hier ReflectorsOneMonthSolitudeNo.pdf
[blz 201] “Maar terwijl ons type aangeeft hoe we onze bijdrage leveren (manifesteren, genereren of projecteren), laat onze autoriteit zien wat die bijdrage dan precies is.”
Reflecteren als bijdrage vergeten? En wat is die bijdrage dan voor bv een Milt Autoriteit?
Ik heb de jaartraining PHS/Variables gedaan en kijk iets anders tegen bijdrage aan dmv de interne frequentie van de Crystals (Toon) en de uitgaande frequentie van de Crystals naar de Magnetische Monopool toe (Kleur). De keuze wel of geen PHS & Variables aan te halen of zelfs te studeren, wordt die ingegeven door de eigen Strategie & Autoriteit of…?
Als je deze redenering van de zin door zou voeren, zouden Reflectors hier zijn om te Reflecteren en zou onze bijdrage ‘geen’ zijn, net als de bijdrage van de Mentale Projector.
Ik denk dat ik moeite heb met het hele begrip ‘bijdrage’ als zodanig. Alsof er altijd een reden moet zijn voor je bestaan en ook nog hoe je dat doet.
[blz 203] “Is het vlakje open, dan ben jij open-emotioneel en heb je een andere (of geen) innerlijke autoriteit.”
Iedereen heeft innerlijke autoriteit, iedereen, alleen de wijze waarop is anders voor de mentale projector en de reflector, namelijk process based en niet center based, maar we hebben echt allemaal een innerlijke autoriteit die uiteindelijk ja of nee ergens tegen zegt, of; weet niet (zie ook https://www.mcha.nl/2016/02/16/moonblog-16-6/)
[blz 212] “Voor open-emotionele mensen geldt dat zij juist wel in het ogenblik kunnen beslissen.”
Mentale Projectors en Reflectors nog steeds niet (al heb ik volgens PHS wel degelijk toegang tot mijn milt dmv ruiken)
[blz 221] “De strategie die bij je type hoort en de ingekleurde centra in je design helpen je om dit onderscheid telkens weer te maken.”
Alleen de ingekleurde centra? We zijn uiteindelijk niet alleen onze definitie, maar (juist!) een combinatie van de volledige chart inclusief alles wat open is.
[blz 231] “Ik had de smaak te pakken en behaalde mijn bevoegdheid om ook verdiepingsworkshops te geven en anderen op te leiden tot analist.”
Tot analist? Laat iemand als Arjen Amsen het maar niet horen…
De grap is, met een aantal van deze opmerkingen, dat er eigenlijk geen betere manier is om het wel te zeggen, ik zou ze dus gewoon weglaten.
Het persoonlijke verhaal van Guido leest lekker weg, net als de rest van het boek, ik heb zelden zo snel een boek verslonden. Sommigen vinden het persoonlijke verhaal overbodig, ikzelf vond het een prettige verrijking, net als het voorwoord door en over Sarah zelf.
Als laatste: de opmerkelijke verschillen tussen de vermelding van de percentage tussen Open en Gedefinieerde Centra door diverse Auteurs in verschillende publicaties, als voorbeeld:
