4/6 Reflector PLL-DLR

SJW

Another view (282)

“Een draadje over een tendens in activistische en politiek actieve kringen die me zorgen baart.

CORTOON.NL

1/ Activisme heeft mijns inziens als doel de wereld inclusiever te maken, gelijke kansen creëren voor iedereen. Je kunt dat op vele verschillende manieren proberen te bereiken, vanuit verschillende achtergronden. Je kunt discussiëren over strategieën.

2/ Als activist ga je verbindingen aan om dingen te bereiken. Je zoekt mensen met overlappende doelstellingen. Je neemt deel aan de politiek om doelen te bereiken, en probeert politiek te ontregelen waar nodig om de politiek zelf aan de kaak te stellen.

3/ Activisme is daarmee a dirty job. Het gaat met vallen en opstaan. Niemand is heilig. Mensen maken soms verkeerde keuzes en inschattingen. Het is net het echte leven.

4/ Steeds vaker zie ik dat het aangaan van allianties onmogelijk wordt gemaakt omdat groepjes activisten hun identiteit en morele gelijk als in beton gegoten beschouwen, en alleen nog uit zijn op het “ontmaskeren” van tegenstanders die zich vermommen als medestanders.

5/ Elkaar scherp houden is ontzettend belangrijk, maar dat is iets anders dan isolement opzoeken in een groep die als enige gemene deler een vijandbeeld heeft dat groeit als een olievlek.

6/ Daarbij is de groep zelf ook niet veilig: er heerst een voortdurende dreiging “ontmaskerd” te worden als wolf in schaapskleren.

7/ “Leden” worden zo gedwongen connecties met mensen buiten de eigen bubbel te verbreken en kritiek binnen de eigen bubbel weg te slikken. Dat is gevaarlijke groepsdruk en vergroot polarisatie.

8/ Deze groepjes proberen te verhullen dat activisme uiteindelijk in wezen een eenzame bezigheid is. Ja: activisme biedt verbindingen die herkenning, steun en slagkracht bieden, maar geen enkele alliantie is heilig. Elke groep is een menselijk construct, en daarmee feilbaar.

9/ Je dient als individu te blijven nadenken. Wat wil JIJ bereiken? Hoe wil je dat doen? Hoe sta je tegenover anderen? Wat wil je wel of niet uitdragen? Welke rol wil je activisme geven in je dagelijks bestaan?

10/ Welke podia benut je wel en niet? Die vragen staan soms haaks op de groepsvorming die veilig lijkt.

11/ Zelf vind ik de volgende dingen belangrijk. 1. Ogen op de bal houden (en die ligt in de buitenwereld), 2. Mensen, verzoeken, incidenten en acties steeds van geval tot geval bekijken en beoordelen.

12/ Mensen zijn flexibel. Als ik zou geloven dat mensen óf trash zijn óf deugen, dan zou mijn activisme geen zin hebben.

13/ Het doet me daarom zeer wanneer activisme zich verliest in dogmatisme en blind vijandschap. Ik weet dat het van alle tijden en plaatsen is, maar het doet toch zeer. Daar ging dit draadje over. Nu weer verder met het stichten van een inclusieve communistische bio-heilstaat.

14/ Laatste toevoeging: dit draadje gaat over activisme in het algemeen, ik zie deze tendens in alle hoeken en gaten, op twitter en daarbuiten. Het is van alle tijden ook, maar daarmee niet minder pijnlijk, in mijn ogen.”

Source: Aafke Romeijn en GeenStijl

De lakmoesproef

“De lakmoesproef voor een goed functionerende multicultuur is de geloofsvrijheid. Multiculturalisme veronderstelt multireligiositeit, waarbij de vrijheid van religie automatisch en onvermijdelijk ook de vrijheid van geloofsafval impliceert. Geen waarlijke vrijheid van religie zonder de vrijheid níét te geloven.

PvdA’er hoogleraar Jos de Beus sprak over dit aspect van geloofsvrijheid essentiële woorden: ‘Ik wil één simpel punt maken: iedereen in Nederland moet kunnen geloven wat hij wil, en iedereen die wil stoppen moet dat vrij en veilig kunnen doen. Ik vind dat geen speeltje in handen van neoconservatieven.’ Bij deze basale observatie beginnen in dit land spijtig genoeg de problemen. Lang niet iedereen van islamitische achtergrond kan ‘vrij en veilig’ in het openbaar afstand nemen van zijn geloof.

Dit verhaal gaat niet over de achtergronden en motieven van de tirannieke bedreigers van afvallige moslims; het gaat over de opmerkelijke alliantie tussen deze bedreigers en een voorhoede van autochtone lelieblanke opiniemakers en publicisten. Het is verbazingwekkend, maar die alliantie bestaat. Zeg in dit land iets over de ‘ongelofelijke wreedheid’ van het Opperwezen genaamd de God van het Oude Testament en je oogst bij deze elite bewondering en lof. Noem in dit land Mohammed naar hedendaagse westerse maatstaven ‘een perverse man’, en een deel van diezelfde elite zegt dat je ‘doodeng’ bent en dat je het aan jezelf hebt te danken dat je de rest van je leven de strengst denkbare persoonsbeveiliging moet accepteren.

Nederlanders met een moslimachtergrond die, gesteld dat zij hun afvalligheid publiek maken, hopen op morele steun van de Nederlandse culturele elite, maken hardhandig kennis met de dubbele standaard die deze elite toepast op critici van christendom en critici van de islam. Een aanzienlijk deel van deze elite ziet voor de afvallige moslim het liefst een soort status aparte, waar minder vrijheden gelden dan voor degenen die van christen in atheïst zijn veranderd. De atheïst die de spot drijft met vermeende onzinnigheden in de Bijbel draagt bij aan onze zo gekoesterde pluriformiteit. De ex-moslim die de spot drijft met vermeende onzinnigheden in de Koran gooit een lont in een kruitvat. Vanuit die zienswijze worden er officieus maar dwingend aparte gedragsregels voor de ex-moslim opgesteld. Die apartheid is onder ons.” Joost Zwagerman – Hitler in de polder & Vrij van God